14/41
Dört çocuk, kendilerini garip ve tehlikeli bir galakside kaybolmaya götüren ev gezegenlerinde gizemli bir keşif yapar. "Skeleton Crew"daki Jude Law ve çok çok uzak bir galaksiden yıldızlar. Neel’in küçük kardeşlerini eğlendiren holografik sirk, Chewbacca’nın ailesinin kötü şöhretli The Star Wars Holiday Special (1978) filminde izlediği sirkle aynıdır. AniMat’in Crazy Cartoon Cast: Silly Old Deadly Bear (2022) filminde yer alır. Obi Wan and The Acolyte’ın bu diziden neden daha ucuz göründüğünü hayatım boyunca anlayamıyorum. Yapım açısından bakıldığında, Skeleton Crew uzun zamandır geniş kapsamlı, eksiksiz ve eğlenceli hissettiren ilk Star Wars dizisi oldu. Bir süredir Star Wars izleyicisi olarak hissettiğim tüm tutku eksikliğine rağmen, bu fikri mülkiyetin kendini kurtaracağını beklediğim son yer bir çocuk dizisi olurdu. En sevdiğim Star Wars filmleri ve dizileri her zaman daha karanlık olanlardır: 5. ve 3. Bölümler, Andor, Rogue One’ın bazı bölümleri ve The Mandalorian. Ancak Skeleton Crew, Star Wars’ta çok özlenen bir bakış açısını yakalıyor: çocuklar. Uzun zamandır bu evrende yaşamadığım bir merak, macera ve risk duygusu hissediyorum. Ayrıca, oldukça yorucu bir şekilde, Andor ve The Mandalorian’ın bir avuç dolusu dışında çıkardıkları tek düşünceli yönetilmiş dizi. Gerçek sahneler, gerçek karakter gelişimi, sadece « Star Wars » gibi görünmekten ziyade bir hikaye anlatan sahneler var. Star Wars her zaman yetişkinler kadar çocuklar için de olmuştur: ironik olan, Disney’de hikaye anlatmanın temel tekniğinin hala var olduğunu bize hatırlatmak için bir çocuk dizisi yapmak zorunda kalmalarıydı. Lütfen çocuklar için böyle diziler yapmaya devam edin ve lütfen yetişkinler için Andor gibi diziler yapmaya devam edin. Dizinin ilgi odağı çalması, diğer bölümlerin tonunu sürekli olarak bozdu. Obi Wan mükemmel bir örnek. İzleyici kitlesinin kim olduğunu bilmiyordu ve herkesi dahil etmeye çalışmak için kötü bir taahhütte bulundu. Boba Fett aklıma gelen bir diğer örnek. Star Wars’a yeni bir şey getirdikleri için yapımcıları tebrik ediyorum. Elbette, Kids on Bikes döneminden büyük ölçüde etkilenmişler, ancak partnerim ve benim sevinçle karşıladığımız bu evrene dair yeni bir bakış açısı. « Yüzyıllık Yalnızlık » bu ayın en büyük TV ve yayın prömiyerlerinden biri. Daha fazlası için Aralık takvimimize göz atın!